Verboden gedachten
Wat is indringender? "Verboden" gedachten onomwonden beschrijven of kiezen voor de poëtische benadering? In het geval van Mijn lieve gunsteling geschreven door Marieke Lucas Rijneveld, zou ik zeggen: de poëtische benadering. De ik-persoon (de "dader") uit dit boek komt zo pijnlijk dichtbij, dat je soms het liefst de andere kant op wilt kijken. En precies dat, gebeurt vaak tijdens het tentoonstellen van mijn portretten: mensen kijken de andere kant op of worden boos op de maker.
Een samengevoegd citaat uit Mijn lieve gunsteling:
......we zouden diep tussen de ruige wilgenbossen verdwijnen, en de otters, de otters die zouden we vergeten. Ik zou je alleen onderweg nog het ontledingsverhaal vertellen, over hoe je kunt weten hoe oud een marterachtige is geworden. Ik zag aan je gezicht dat je ervan gruwde en tegelijkertijd wellustig meer wilde horen, en ik legde uit dat ze bij een oude otter op de schacht drukken waardoor de penis groot en stijf uit de vacht tevoorschijn komt.....
......Later zou je koortsachtig aan die otter denken in je heerlijke kinderbedje, aan de penis die uit de schacht tevoorschijn kwam, aan de woorden groot en stijf.....