Maar niet heus. Nog steeds zijn we bezig met het ruimen van de puinhopen veroorzaakt door het katholieke geloof.  

Het was ergens in de jaren tachtig dat mijn toen vijfenvijftigjarige moeder naar een programma zat te kijken waarin de paus werd uitgelicht. Met een zalverige blik zei ze: ‘Wat een fantastische man is dat toch. Als je ziet wat hij allemaal voor zijn volk heeft betekend!' Kreun…

Hoe dubbel kun je als vrouw zijn, om dit te zeggen. Ze was verre van blij met de rol die haar lieftallige paus haar had toebedeeld. Haar identiteit gooide ze de vuilnisbak in en ze gaf zich met voelbare ingehouden woede over aan haar lot als moeder en verlengstuk van haar man. 

Het is inmiddels 2023 en op scholen zijn ze weer bezig kinderen en jongeren seksuele vorming te geven. Het katholicisme is natuurlijk niet de enige oorzaak waarom dit weer moet, maar toch bedankt, lieve Paus.